تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
کشکولک
و آدرس
kashkulak.LXB.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
 |
 |
 |
 |
<-PollItems->
|
 |
 |
 |
 |
<-PollName->
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
خبرنامه وب سایت: |
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
آمار
وب سایت:
سرخ شدن تربت حسینی و جاری شدن خون از سنگ راس الحسین (ع)
به من نگو برو از دور قتلگاه برو
به من اشاره مکن سوی خیمه گاه برو
بگو چه کار کنم تا تو را خلاص کنم
به شمر رو بزنم یا که التماس کنم
بگو چکار کنم دور خیمه صف نکشند
به زور نیزه تنت را به هر طرف نکشند
کسی که گوشه ی گودال سنگ می انداخت
به روسری من از پشت چنگ می انداخت
خاک قتلگاه أبا عبدالله الحسین علیه السلام تبدیل به خون شد.
زمان: روز عاشورا ۱۳۹۱ ساعت ۹:۳۰ دقیقه صبح به وقت کربلا.
شبکه ماهواره ای "کربلاء" که زیر نظر آستان مقدس
أبا عبدالله الحسین علیه السلام فعالیت می کند،
روز عاشورا 1391 از موزه
این حرم مقدس را نشان داد که در آن مقداری
از خاک قتلگاه سید و سالار شهیدان
وجود دارد که در ظهر عاشورای امروز به رنگ خون شد.
در پی پخش این تصاویر، شبکه های وابسته به فرقه ضاله وهابیت
نیز با پخش مجدد این تصاویر، اعتقادات پیروان
اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام را به تمسخر گرفتند.
بر همین اساس در ذیل اسناد مربوط به جاری شدن خون تازه
از زیر سنگ ها پس از شهادت امام حسین
علیه السلام را از کتب اهل سنت منتشر می کنیم
تا ضاله بودن وهابیت بر همگان آشکار شود.
قال َ یعقوب بن سفیان ثنا سلیمان ابن حرب ثنا حماد بن زید عن معمر
أَوَّلُ مَا عُرِفَ الزُّهْرِیُّ تَکَلَّمَ فِی مَجْلِسِ الْوَلِیدِ
بْنِ عَبْدِ الْمَلِکِ فَقَالَ الْوَلِیدُ أَیُّکُمْ یَعْلَمُ مَا فَعَلَتْ أَحْجَارُ بَیْتِ الْمَقْدِسِ یَوْمَ
قُتِلَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ فَقَالَ الزُّهْرِیُّ بَلَغَنِی أَنَّهُ لَمْ یُقْلَبْ حجرا إِلَّا وَ تَحْتَهُ دَمٌ عَبِیط .
منابع: تهذیب التهذیب، ابن حجر، ج 2، ص 305 و
تهذیب الکمال، المزی، ج 6، ص 434 و سیر أعلام النبلاء،
الذهبی، ج 3، ص 314 و تاریخ الإسلام، الذهبی، ج 5، ص 16
و تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج 14، ص 229.
ابوبکر بیهقى از معروف روایت کرده که ولید بن عبد الملک
از زهرى پرسید سنگ هاى بیت المقدس
در روز کشته شدن حسین بن على چه حالتى به خود گرفتند،
زهرى گفت: به من خبر دادند که
در روز شهادت حسین بن علی هر سنگى را که از زمین
بر می داشتند در زیر او خون تازه می دیدند.
عَنْ أُمِّ حَیَّانَ قَالَتْ یَوْمَ قُتِلَ الْحُسَیْنُ أَظْلَمَتْ عَلَیْنَا ثَلَاثاً
وَ لَمْ یَمَسَّ أَحَدٌ مِنْ زَعْفَرَانِهِمْ شَیْئاً
فَجَعَلَهُ عَلَى وَجْهِهِ إِلَّا احْتَرَقَ وَ لَمْ یُقَلَّبْ حَجَرٌ
بِبَیْتِ الْمَقْدِسِ إِلَّا أَصْیب تَحْتَهُ دَماً عَبِیطا
منابع: تهذیب الکمال، المزی، ج 6، ص 434 و
تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج 14، ص 229 و ...
از ام حیان نقل است که گفت: روز شهادت حسین اسمان
سه شبانه روز تاریک شد و هر کس
دست به زعفران می زد دستش می سوخت و
زیر هر سنگی در بیت المقدس خون دیده می شد.
محمد بن عمر بن علی عن أبیه قال أرسل
عبد الملک إلى ابن رأس الجالوت
فقال هل کان فی قتل الحسین علامة قال ابن رأس الجالوت
ما کشف یومئذ حجر إلا وجد تحته دم عبیط .
منابع: تاریخ الإسلام، الذهبی، ج 5، ص 16 و تاریخ مدینة
دمشق، ابن عساکر، ج 14، ص 229 – 230.
عبد الملک شخصی را نزد پسر راس الجالوت فرستاد
تا از وی بپرسد که آیا نشانه ای از کشته شدن
حسین درعالم دیده شده است یا نه، او در پاسخ گفت:
هیچ سنگی از زمین بر داشته نشد مگر اینکه خون تازه دیده می شد.
به گزارش«شیعه نیوز»، مقام راس الحسین در شهر حلب سوریه واقع شده و همان مکانی ست که سر مبارک امام حسین (علیه السلام) و اسرا در آنجا برای مدت کوتاهی نگه داشته شده است .
این مکان کلیسایی بوده که راهبی مسیحی در آن اقامت داشته است .
زمانی که اسرای کربلا و سرهای مبارک شهدای کربلا به این مکان آورده می شود، راهب مشاهده می کند که از سر مبارک امام نوری به آسمان بر می خیزد .
با اصرار و خواهش فراوان و پول زیادی موفق می شود برای مدت کوتاهی سر امام حسین را به امانت بگیرد . سپس آن را روی سنگی که مشاهده می کنید قرار داده و غسل میدهد .
این راهب پس از نجوا با سر مبارک امام حسین و سخن گفتن با سرمبارک، شهادتین خوانده و مسلمان می شود .
در این عکسها نمایی از حیاط و نمای بیرونی بنا مشاهده می شود.
سنگ قرمز رنگ نیز همان سنگی است که راهب مسیحی سر امام حسین (علیه السلام) را بر روی آن قرار داده و با سر مبارک گفت و گو کرده است
متاسفانه غیر از برخی زائران که از طریق مرز زمینی به کشور سوریه سفر می کنند، کاروان های به دلیل دوری مسیر دیگر به این منطقه مبارکه آورده نمی شود. شهر حلب در 400 کیلومتری شهر دمشق قرار دارد.
کلیپ جاری شدن خون از سنگ راس الحسین (ع)
حسین مرا پس از تو به بازار شام اوردند
چقدر در وسط ازدحام ها اوردند
برای سنگ زدن زیر بام ها بردند
مرا به مجلس لقمه حرام ها بردند
شراب خورد و تو را از خجالت ابت کرد
حرام زاده تو را خارجی خطابت کرد
وقتی عمود* 253 را رد کرده بودیم، دیگر واقعاً توانی برای حرکت نداشتم، آرزو می‌کردم بچه‌هایی که همراه بیرق، تقریبا صد متر جلوتر از ما حرکت می‌کردند، لحظه‌ای برای استراحت درنگ کنند تا با نوشیدن یک استکان چای عربی -كه هزاران زائر از آن استکان نوشیده بودند و آن مرد عراقی هر بار تنها آنرا در ظرف آبی فرو می‌کرد تا مثلاً آن را بشوید- توان دوباره‌ای برای راه رفتن بیابم. در همین حال ناگهان مرد میانسال عربی را دیدم که از شدت عرق ریختن در آن سرمای زمستانی، تمام یقه لباس مندرسش خیس شده بود. باور نمی‌کنی اگر بگویم با دیدن او تمام خستگی وجودم از بین رفت و جایش را به‌نوعی خجالت همراه با سرافکندگی داد.
خودم را به او رساندم، برای اینکه بتوانم با او صحبت کنم کمی خم شدم، چون هر دو پایش معلول بود و در حالت نشسته با دست‌هایش راه می‌رفت، بعد از سلام و احوالپرسی از او پرسیدم: «حضرتکم من این؟»(اهل کجایی؟) و او در حالی که نفس نفس زنان خود را سانتی متر به سانتی متر به جلو می‌کشید جواب داد: «مِن دیوانیه»(اهل شهر دیوانیه هستم).
من در حالی که بغض تمام گلویم را گرفته بود از او سوالاتی می‌پرسیدم و او همان‌طور که کشان کشان خود را به جلو می‌کشید، بریده بریده به همه آنها پاسخ می‌داد. کم کم این گفتگوی ما توجه عده‌ای از زائران را به خود جلب کرد و عده‌ای با دوربین‌های خود، متعجبانه، حرکت آرام ولی عاشقانه این مرد میانسال عراقی را ثبت کردند. وقتی در پایان گفتگویم با او، از سختی‌های راه پرسیدم و اینکه چه عاملی او را به این راه صعب و دشوار کشانده است، لحظه‌ای از حرکت باز ایستاد و به صورتم خیره شد، از عمق نگاه خسته‌اش می‌شد به صداقت لهجه‌اش که از یک ایمان راسخ حکایت داشت، پی برد، با همان حالت گفت: «محبة الحسین».
ادامه مطلب...
به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ نقد وهابیت آمده است:چند وقت قبل انتقال ضریح سالار شهیدان از ایران به عراق به یکی از مهمترین خبرها تبدیل شده بود. استقبال بی نظیر مردم یران از این ضریح به قدری بود که دوست و دشمن را شگفت زده کرد. در این بین از ضد انقلاب و روشنفکران گرفته تا وهابیها و بهائیها شبهاتی را مطرح کردند که لازم است پاسخ داده شود:
می گویند ضریح که هنوز نصب نشده و متبرک به هم جواری با مرقد شریف ایشان نشده، پس این قدر تبرک جستن به چه خاطر است؟
شبهه کننده مسلمان اگر سؤالش ناشی از اصل تبرک باشد او را دعوت به آموزه های قرآن می کنیم آنجا حضرت یعقوب(علیه السلام) با تبرک به پیراهن یوسف چشمانش بینا شد . حتی بنا به گزارش قرآن در یهودیت نیز تبرک به تابوت عهد بوده است و آن را در جلوی کاروان و لشکر حرکت می دادند تا در جنگها پیروز شوند . (بقره/ 248) و حضرت مسیح نیز به خدا می گوید: «مرا هر کجا باشم برای جهانیان مایه رحمت و برکت گردانید.» (مریم/31)
اما باید دانست که ملاک در تبرک، نسبت شیء به شیئی مقدس است. قرآن در مورد شترانی که حاجیان از سرزمینهای خود به مکه می آوردند تا در روز عید قربان قربانی کنند، تعبیر به «شعائر الله» می کند. می فرماید: وَ الْبُدْنَ جَعَلْناها لَكُمْ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ لَكُم (حج،36) منظور از (الْبُدْنَ) در اینجا حیوانی است که برای قربانی می آوردند( روح المعانی، ج9، ص148)
از طرف دیگر تمام مسلمانان به اتفاق شیعه و سنی و حتی وهابی، بوسیدن حجر الاسود و قرآن را جایز می دانند در حالیکه که حجر الاسود، سنگی بیش نیست و قرآن ، کاغذی بیش نیست پس تبرک به حجرالاسود به خاطر منسوب بودن به پیامبران گذشته بوده و کاغذهای قرآن نیز به خاطر منسوب بودن به وحی الهی است.
پس اینکه گفته می شود ضریح هنوز نصب نشده جایی برای طرح ندارد چرا که قرار نیست وقتی نصب شد امام حسین(علیه السلام) خود را به ضریح بمالند بعد متبرک شود بلکه همینکه منسوب به امام حسین(علیه السلام) شد، عقلاً و شرعاً در تبرک جستن به آن کفایت می کند.
شبهه ای دیگر که در این بین مطرح است اینکه با این همه فقیر و نیازمند چرا اینقدر خرج ضریح کردند؟ خوب پول آن را به فقرا بدهیم.
جواب:اولا شایعاتی شده مبنی بر این که چند ده میلیارد خرج شده که این خبر توسط ستاد مردمی ساخت ضریح تکذیب شد و مبلغ آن کلاً کمتر از پانزده میلیارد اعلام شد که همه اش کمک مردم بوده و بس.
ثانیا: همگان توجه دارند که این ضریح خود از شعائر الله است و به نوعی آبروی شیعه می باشد. آیا بت پرستانی که برای بتان پوچ خود بهترین مکانها و وسایل فراهم می آوریم، آن وقت ما از سید جوانان بهشت یک ضریح هم دریغ کنیم.
ثالثا: بدون شک بیشترین کمک به فقرا را ارادتمندان به امام جسین(علیه السلام) می کنند.
ثالثا: البته به فکر فقرا بودن خوب است اما چرا در کنار ضریح امام حسین(علیه السلام)؛ می شود جلو ریخت و پاشهای بی خود دولتی که متولی اصلی رسیدگی به فقراست را بگیرند یا جلو عروسیها و تورهای خارج از کشور که اغلب با فساد و پولهای میلیونی تمام می شود، را گرفت نه از ضریح امام حسین(علیه السلام) که قرار است میلیاردها زائر در طول سالهای متمادین به زیارت بروند و آبروی شیعه باشد.
رابعا: اگر خیلی هم مادی به قضیه نگاه کنید جواب این است که امام حسین وسیله انسان سازی است و چه بسیار افرادی را اصلاح می کند و چه بسیار افرادی را که فکر فقرا نیستند را متوجه و متنبه می کند.
منبع: گروه رهروان ولایت