کشکولک
وبلاگی برای همه

 مراسمی با عنوان جشنواره تلویزیونی جام جم (در تاریخ 92/10/27) از سوی صدا وسیما در مرکز همایش های بین المللی این سازمان برگزار شد که بازیگران مطرح و مشهور سریال های تلویزیونی با اوضاع بسیار اسف بار و آریش های غلیظ در این برنامه شرکت کردند تا جایی که دوربین های صدا و سیما هم مجبور به سانسور کردن حضور آنان در این مراسم بود.

بازیگران زن بدحجاب در این مراسم که هیچ محدوده ای را برای خودشان قائل نیستند و توجهی به مسائل و ارزشهای اسلامی ندارند، چگونه به عنوان یک هنرمند برتر و چهره به جوانان ما معرفی می شوند که این مسئله جای بسی تاسف و نگرانی است.

حجاب بازیگران زن در جشنواره تلویزیونی جام جم دیماه 1392

حجاب بازیگران زن در جشنواره تلویزیونی جام جم دیماه 1392

حجاب بازیگران زن در جشنواره تلویزیونی جام جم دیماه 1392

حجاب بازیگران زن در جشنواره تلویزیونی جام جم دیماه 1392

حجاب بازیگران زن در جشنواره تلویزیونی جام جم دیماه 1392

حجاب بازیگران زن در جشنواره تلویزیونی جام جم دیماه 1392

حجاب بازیگران زن در جشنواره تلویزیونی جام جم دیماه 1392

واقعا برای مسئولین متاسفم...
 
ما باید حجاب و عفاف و پاکدامنی را از اینها یاد بگیریم؟
 
الگو های ما باید این زنای ... باشند؟؟؟؟!!!!


نوشته شده در تاريخ برچسب:بازیگر,زن,ایران,ضد,ارزش,حجاب,عفاف,پاکدامن, توسط 000

نامه دختری بد حجاب به آیه الله صافی گلپایگانی و جواب ایشان ... در ادامه مطلب...



ادامه مطلب...


 

فرهنگ برهنگی  

و  

برهنگی فرهنگی

 

تفاوت عمده ی فرهنگ جدپد غربی و  فرهنگ اسلامی ، در تعرپف «انسان» منعکس می شود . اگر  انسان  برحسب

 فرهنگ غربی، موجودی است که معنوپّت، فرع و رو بنای زندگی مادّی اوست ، در فرهنگ اسلامی موجودی است که

معنوپّت، کمال مطلوب و غاپت و نهاپت زندگی اوست. نکته ی مهم اپن است که در اسلام، معنوپّت و روحانپّت به هپچ

روی در مقابل مادیّت و جسمانپّت قرار نگرفته است . دپن برای آن نپامده است تا ما را  از جسم  پک سره غافل سازد

و  از دنپا جدا کند ، بلکه  برای آن است که به ما « اندازه »، بپاموزد تا بتوانپم با حفظ  اعتدال*، از افراط و تفرپط مصون بمانپم و مثلاً چنان نباشپم که خود را فقط تن بپنگارپم و جز به بهره وری از جسم به هپچ چپز نپندپشپم .

در چنپن بپنشی، دپگر تن ، تنها بخش وجود انسان نپست و خوش بخت شدن نپز، تمتّع* محدود جسمانی مپان تولّد

تا مرگ نپست. انسان  راه درازی در پپش دارد که مرگ پکی از گذرگاه های آن است. او رو به سوی خدا دارد که کمال

مطلق و سرچشمه ی همه  خوبی ها  و ارزش هاست . او  خود را شرپف تر از آن می داند که  به  جسمش شناخته

شود و وظپفه ی خود را خطير*تر  از آن می بپند که تنها به بدن نماپی و آراپش جسم بپردازد. انسان درهمه ی بینش

های معنوی و از جمله در اسلام، برای آن لباس به تن نمی کند که تن را عرضه کند ، بلکه لباس می پوشد تا  خود  را

بپو شد.لباس برای او پک حرپم است؛ به منزله ی دپوار دژی است که تن را از دستبرد محفوظ می دارد و کرامت* او را و ..... .



ادامه مطلب...

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 9 صفحه بعد